Από την ίδρυσή της η Ναυτιλιακή μας Εταιρεία είχε στους σκοπούς της εταιρικής της διακυβέρνησης την παροχή μέτρων στήριξης στους συνεργάτες μας στην ξηρά, τους ναυτικούς μας και την Ελληνική Κοινωνία γενικότερα με χορηγίες για κοινωνικούς σκοπούς. Ειδικότερα τα χρόνια των μνημονίων (2010 – 2019) και τα χρόνια της πανδημίας που ακολούθησε (2019 – 2021), αυξήθηκαν οι ανάγκες, δημιουργήθηκαν κενά χρηματοδότησης από το κράτος σε τομείς δημόσιας δραστηριότητας όπως η Υγεία, η Παιδεία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Παράλληλα, λόγω της έλλειψης πόρων, δοκιμάστηκε και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία που θεωρούμε αναπόσπαστο μέρος του Έθνους των Ελλήνων. Αυτά τα κενά κληθήκαμε να καλύψουμε, στο μέτρο που μας αναλογεί, με την ίδρυση του Ιδρύματος Αθανασίου και Μαρίνας Μαρτίνου και της ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ ώστε να συστηματοποιήσουμε και να οργανώσουμε τις δράσεις μας.
Πιο κοντά στην Κοινωνία και στην ευρύτερη περιφέρεια της Αττικής, μας έφερε η εκλογή της κόρης μας, Γεωργίας, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τον Μάιο του 2012. Το κίνητρο της ενασχόλησης της Γεωργίας Μαρτίνου με την πολιτική ήταν πρωτίστως η διάθεση για κοινωνική προσφορά. Την ίδια διάθεση κοινωνικής προσφοράς έχει και η κόρη μας Μαρίνα-Ματθίλδη που δραστηριοποιείται στο εκπαιδευτικό έργο και την επιστημονική έρευνα.
Στο πεδίο της έρευνας μπορεί να εντοπίσει κάποιος τον σπόρο της δημιουργίας της ΑΙΓΕΑΣ. Όταν χάσαμε την κόρη μας, Αθηνά, θέλαμε να μάθουμε το γιατί. Πάνω σε αυτήν την αγωνία, ένας φίλος γιατρός που εργαζόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης, μας πρότεινε να χρηματοδοτήσουμε την ιατρική έρευνα που γινόταν στο νοσοκομείο. Έτσι ξεκίνησε ένα ερυνητικό κέντρο που συνεχίζει ως τις μέρες μας με αποτελέσματα θεαματικά. Το «Athinoula A. Martinos Center for Biomedical Imaging» προσαρτήθηκε στο Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, έγινε οργανικό κομμάτι του και σήμερα εκπαιδεύει γιατρούς και ερευνητές από όλο τον κόσμο.
Κι άλλα όμως είναι τα παραδείγματα για τα οποία αισθανόμαστε ιδιαίτερη ικανοποίηση: στο Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο συμβάλαμε στην ενδυνάμωση της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού. Στον αγιασμό έβλεπες την ικανοποίηση των γιατρών αλλά και των νοσηλευτών, του κόσμου δηλαδή που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή μπροστά στα επείγοντα προβλήματα. Βοηθήσαμε ακόμη τους εκπαιδευτικούς στα δημόσια σχολεία με διαδραστικούς πίνακες, υπολογιστές, φωτοτυπικά μηχανήματα, για να μπορούν οι μαθητές να κάνουν τη δουλειά τους. Είναι συγκινητικές οι επιστολές που δεχόμαστε από τους δασκάλους, αλλά και οι ζωγραφιές των μικρών παιδιών, γιατί αυτός είναι ο τρόπος τους να μας πουν «ευχαριστώ».
Ιδιαίτερα στον Πολιτισμό έχουμε κάνει έργα για τα οποία είμαστε υπερήφανοι. Χτίσαμε τον Ενοριακό ναό της Παναγίας Φανερωμένης ο οποίος είναι τοπόσημο στη Βουλιαγμένη και μνημείο της νεότερης εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Αναστηλώσαμε από τα ριζώματά του τον Άγιο Γεώργιο στο Κάιρο, ναό μοναδικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και χώρο ιστορικής μνήμης για τον Αιγυπτιώτικο Ελληνισμό που ευεργέτησε πολλαπλώς την Ελλάδα. Έργο πνοής θα αποτελέσει και η αποκατάσταση της Σχολής της Χάλκης, η οποία ξεκίνησε το 2024. Όταν ολοκληρωθεί, πρόκειται να αναδείξει την αξία του οικουμενικού Ελληνισμού και τον πολιτισμό της Εκκλησίας. Πέραν αυτών, έχουν συντηρηθεί και αναστηλωθεί πολλοί ναοί – μικροί και μεγαλύτεροι – με μοναδικές τοιχογραφίες. Δόθηκε κυριολεκτικά ένας αγώνας να σωθούν από τον χρόνο και την εγκατάλειψη βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία αρχαιολογικής αξίας και απαράμιλλης ομορφιάς. Τα μνημεία μένουν ζωντανά αν τα διατηρούμε για τις επόμενες γενιές.
Στην πορεία, το Ίδρυμα έγινε μέρος της καθημερινής μας απασχόλησης. Δεν είναι πάρεργο, αλλά μέριμνα συστηματική για όλους μας, καθώς λειτουργεί οικογενειακά. Μπορεί η μνημονιακή περίοδος να είναι πίσω μας, αλλά οι ανάγκες παραμένουν πιεστικές. Υπάρχουν παιδικές χαρές παρατημένες που κρύβουν κινδύνους, νοσοκομεία που χρειάζονται μηχανήματα και μνημεία υπό εγκατάλειψη. Συνεργαζόμαστε άψογα με τις κρατικές υπηρεσίες και οι άνθρωποι του Ιδρύματος διαθέτουν την τεχνογνωσία για ταχύτερη και πιο δραστική παρέμβαση. Το παράδειγμα της ΑΙΓΕΑΣ, πιστεύουμε, έδωσε ώθηση στη συνεργασία των δύο πλευρών, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Προχωράμε βήμα – βήμα και γίνεται δουλειά που φαίνεται στην κοινωνία. Έρχεται καμιά φορά στον νου η φράση «εσύ, τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά;». Οπότε η απάντηση ίσως βρίσκεται στο έργο που έγινε σε δύσκολους καιρούς και συνεχίζει έως σήμερα.
Θανάσης και Μαρίνα Μαρτίνου
Δεκέμβριος 2023
