Η έκθεση, που πραγματοποιήθηκε στην ανακαινισμένη -χάρις στη χορηγία του Ιδρύματος Θανάση και Μαρίνας Μαρτίνου- Σχολή Γαλατά, περιλαμβάνει πίνακες Ευρωπαίων καλλιτεχνών, του 18oυ και 19ου αιώνα από τη Συλλογή του ΙΑΜΜ και εκκλησιαστικά σκεύη από το Μουσείο Sadberk Hanım που ανήκει στο Ίδρυμα Κοç. Την επιμέλεια είχαν η Φανή-Μαρία Τσιγκάκου και η Hülya Bilgi Διευθύντρια του Sadberk Hanım. Τα εκθέματα προβάλλουν θεμελιώδη χαρακτηριστικά της Κωνσταντινούπολης: Οι μεν πίνακες αποκαλύπτουν ότι η Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους Ευρωπαίους καλλιτέχνες, τα δε πολύτιμα εκκλησιαστικά σκεύη αποδεικνύουν ότι, η ίδια η Κωνσταντινούπολη υπήρξε καλλιτεχνικό κέντρο παραγωγής αριστοτεχνημάτων. Τα εκκλησιαστικά αντικείμενα, που είναι λειτουργικά σκεύη κατασκευασμένα στη Κωνσταντινούπολη για τους χριστιανικούς ναούς περιλαμβάνουν Δισκοπότηρα Θείας Κοινωνίας, Καντήλες, Θυμιατήρια, Μυροδοχεία και τάματα με πρωτότυπες μορφές. Επεξεργασμένα με ασήμι και χρυσό κοσμούνται με ανάγλυφες παραστάσεις εξαιρετικής τέχνης. Τα διακοσμητικά μοτίβα απηχούν Ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα, ένα στύλ που επικρατούσε στην οθωμανική αισθητική της εποχής, το οποίο μαρτυρεί την «εξωστρεφή» πολιτική που επιχειρούν, κατά την εποχή αυτή, οι προοδευτικοί Οθωμανοί Σουλτάνοι.
Αυτό το «άνοιγμα προς τη Δύση» προσέδωσε μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα στην Κωνσταντινούπολη και την κατέστησε δημοφιλή προορισμό για τους Ευρωπαίους καλλιτέχνες. Τα έργα τους, από τη Συλλογή του Ιδρύματος ΙΑΜΜ, που περιλαμβάνονται στην έκθεση, μαρτυρούν τη μαγεία που ασκούσε στην καλλιτεχνική φαντασία το εκθαμβωτικό θέαμα της Οθωμανικής πρωτεύουσας, με τη μεγαλειώδη της τοποθεσία, τα αριστουργηματικά μνημεία και την ενδυματολογική ποικιλία των κατοίκων. Επιπλέον, τα έργα συγκροτούν έναν θησαυρό οπτικών πληροφοριών για τους μελετητές της Κωνσταντινούπολης κατά τους περασμένους αιώνες. Ο πλούσια εικονογραφημένος, πολυτελής κατάλογος, με κείμενα των συν-επιμελητριών, αποτελεί συλλεκτική έκδοση. Η έκθεση, εκτός από την αισθητική της ποιότητα και τo επιστημονικό ενδιαφέρον, είναι εξαιρετικά σημαντική ως προς το σημασιολογικό της περιεχόμενο. Ας ληφθεί υπόψιν ότι, δεν αποτελεί μια απλή «ελληνική συμμετοχή» σε μια έκθεση που διοργανώνεται στην Κωνσταντινούπολη, αλλά μια εξαρχής συν-διοργάνωση μεταξύ δύο επιφανών Ιδρυμάτων, ένα ελληνικό και ένα τουρκικό. Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι, την έκθεση εγκαινίασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μαζι με τους Θανάση και Μαρίνα Μαρτίνου, και τον Rahmi Koç. Επομένως, η έκθεση αυτή ήρθε να μας θυμίσει πως, οι πολιτισμικές πρακτικές που διαχειρίζονται νηφάλια το πολιτιστικό παρελθόν γειτονικών λαών, με τρέχουσες διαφωνίες, αναδεικνύουν τους διαχρονικούς, ακατάλυτους, ανθρώπινους δεσμούς μεταξύ τους.
