Ο Άγιος Νικόλαος «στης Μαρούλαινας» κτίστηκε λίγο μετά τα μέσα του 13ου αιώνα. Είναι ένας από τους μικρότερους σταυρεπίστεγους ναούς της Πελοποννήσου. Οι περισσότερες τοιχογραφίες στο εσωτερικό χρονολογούνται στο τέλος του 13ου αιώνα. Περιλαμβάνουν παραστάσεις από τις κυριότερες γιορτές του Δωδεκαόρτου και έναν εκτενή κύκλο με σκηνές από τον βίο του Αγίου Νικολάου. Το κτιστό τέμπλο κατασκευάστηκε και τοιχογραφήθηκε σε μεταγενέστερη εποχή. Το μνημείο αποκαταστάθηκε κατά τα έτη 2010 και 2011 εξ ολοκλήρου με τη δωρεά των Θανάση και Μαρίνα Μαρτίνου και με την ένθερμη υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας. Όλες οι εργασίες έγιναν υπό την εποπτεία της τότε 26ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες για τη στερέωση και αποκατάσταση του μνημείου που περιλάμβαναν αποκατάσταση της στέγης με επαναφορά των αρχικών κλίσεων και τοποθέτηση παλαιών χειροποίητων κεραμιδιών, στερέωση των θόλων, καθαρισμό των αρμών και της τοιχοποιίας με διατήρηση των ιχνών των παλαιότερων κονιαμάτων, συμπλήρωση κεραμοπλαστικών στοιχείων, στερέωση και καθαρισμό των τοιχογραφιών, κατασκευή νέου δαπέδου και ξύλινων κουφωμάτων στο εσωτερικό του ναού.
Επιπλέον, διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος της εκκλησίας και αποκαταστάθηκαν τα παραδοσιακά λιθόστρωτα καλντερίμια. Οι εργασίες εκτός του ότι αποκατέστησαν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του βυζαντινού μνημείου, αποκάλυψαν το εντυπωσιακό βραχώδες έξαρμα επί του οποίου υψώνεται και έφεραν στο φως ένα σπάνιο επίγραμμα γραμμένο επί του σταυρού του Χριστού στη σκηνή της Σταύρωσης – περίπτωση μοναδική στη βυζαντινή τέχνη.
