Η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, κτίσμα των αρχών του 18ου αιώνα, βρίσκεται στις νότιες παρυφές της Χώρας Εξωχωρίου. Πρόκειται για μονόχωρο ξυλόστεγο δρομικό ναό με μία αψίδα ιερού βήματος, τρίπλευρη εξωτερικά. Ο ναός είναι εσωτερικά κατάγραφος. Τρεις επιγραφές διασώζουν πολύτιμες πληροφορίες για τη χρονολόγηση των τοιχογραφιών. Η παλαιότερη παραδίδει το έτος 1736. Στη βορειοδυτική γωνία του μνημείου υψώνεται πύργος κωδωνοστασίου των αρχών του 19ου αιώνα, οι όψεις του οποίου παρουσίαζαν πλούσια πλαστική διάρθρωση και περίτεχνο ανάγλυφο διάκοσμο. Το μνημείο είχε υποστεί σημαντικές φθορές. Μεγάλο τμήμα της ανωδομής του κωδωνοστασίου είχε καταρρεύσει, πιθανώς μετά από τον ισχυρό σεισμό του 1942, ενώ η στέγη του ναού αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στεγάνωσης με αποτέλεσμα τα νερά της βροχής να προκαλούν καταστροφές στον ζωγραφικό διάκοσμο. Επιπλέον, το μισογκρεμισμένο κωδωνοστάσιο εγκυμονούσε κινδύνους για την ασφάλεια των περίοικων. Η ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ συνέβαλε καθοριστικά στην προστασία του μνημείου αναλαμβάνοντας τις εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης, οι οποίες ξεκίνησαν υπό την επίβλεψη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας με την επισκευή της στέγης.
Ακολούθησε το πολύπλοκο έργο της στερέωσης και συμπλήρωσης των υφιστάμενων τμημάτων του κωδωνοστασίου και η ανάκτηση της ανωδομής και της πυραμιδοειδούς επίστεψής του (τοποθέτηση ανοξείδωτων ελκυστήρων, συνδέσεις με ανοξείδωτα κατακόρυφα βλήτρα, εφαρμογή ενεμάτων, αρμολόγηση των όψεων με ταυτόχρονη διατήρηση των αρχικών αρμολογημάτων). Σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη, η απομίμηση του ανάγλυφου διακόσμου περιορίστηκε μόνο σε τμήματα της αρχικής κατασκευής.
